- بیمار تنگی نفسی که به درمانهای ابتدائی اورژانس پاسخ نمی دهند.
- بیمار با Confusion ، Lethargy یا خستگی عضلات تنفسی که با حرکت دیافراگمی متناقض ( paradox) مشخص می شود.
- شواهد آزمایشگاهی دال بر هیپوکسمی مداوم / بدتر شده، علیرغم دریافت اکسیژن حمایتی و یا اسیدوز تنفسی شدید/ بدتر شده (مثلاً (PH<7.30
- بیمارانی که نیازمند تهویه مکانیکی کمکی – لوله گذاری داخل تراشه ای یا تکنیک های غیر مهاجم دارند

معیارهای ترخیص پس از درمان در تشدید حاد COPD .

- درمان βآگونیست استنشاقی که با فرکانس بیش از هر ۴ ساعت مورد نیاز نباشد.
- بیماری که قبلاً حرکت می کرده است بتواند در اتاق راه برود.
- بیمار بتواند بخوابد بدون اینکه مکرراً با تنگی نفس از خواب بیدار شود.
- بیمار بدون درمان وریدی ۲۴-۱۲ ساعت پایدار باشد.
- بیمار یا پرستار خانگی جهت استفاده صحیح از دارو آموزش دیده باشد.
- برنامه ریزی برای مراقبت پیگیری و مراقبت، خانگی ( مثلاً ویزیت پرستاری ، اکسیژن خانگی، تدارکات غذایی) کامل باشد.

خلاصه :
در خلال سالها اطلاعات ما درباره COPD به طور عمده ای افزایش یافته است مبارزات جهت قطع سیگار منجر به کاهش عمده در شیوع سیگار در ایالات متحده شده است . تلاشهای مشابه در سایر نقاط جهان باید انجام شود. پیامد آن باید کاهش در انسیدانس COPD در سالهای آینده باشد. استفاده گسترده از اکسیژن درمانی طولانی مدت در بیماران هیپوکسمیک منجر به افزایش طول عمر بیماران می شود .
امروزه ما تحصیلات دارو درمانی خود را جهت بهبود تنگی نفس و کیفیت زندگی بیماران گسترش دادیم. مطالعات امروزی فوائد باز سازی ریوی را اثبات کرده است. تهویه غیر مهاجم تغییرات جدیدی را در بیماران با نارسایی حاد تنفسی ارائه داده است .
احیاء جراحی جهت درمان آمفیزم اگر چه هنوز در حد تجربه است ممکن است به عنوان یک جانشین برای پیوند ریه در بیماران با COPD شدید که علیرغم حداکثر درمان طبی علامت دار هستند به کار می روند. با این فرضیه ها برخورد پوچ گرایانه با این بیماران قابل توجیه نیست.
تست های عملکرد ریوی (Pulmonary function testing)
PFT جهت بررسی عملکرد ریوی به چند منظور به کار می رود:
۱- جهت تعیین و کمیت تخریب ریوی در بیماریهای قلبی و عروقی.
۲- به دنبال ایجاد بیماریها و کنترل پاسخ به درمان
۳- کنترل اثرات عوامل محیطی، شغلی و دارویی به دنبال ضایعه ریوی
۴- ارزیابی های پیش از عمل جراحی
۵- ارزیابی میزان ناتوانی و تخریب ریوی
چند تست عملکرد ریوی عبارتند از: حجم های استاتیک ریوی، اسپیرومتری، مقاومت راه های هوائی ، عملکرد عضلات تنفسی، پلتیسموگرافی، ظرفیت انتشاری مونواکسید کربن (DL_CO) گازهای خون شریانی (ABG)
به علت کاربرد اسپیرومتری در مطالعه انجام شده ، در این مبحث در مورد اسپیرومتری ، نحوه کار، مانورهای متعدد آن و چگونگی تفسیر اطلاعات حاصله بحث می کنیم، برای تفهیم بیشتر در ابتدا حجم های ریوی را شرح می دهیم. :
تقسیم بندی حجم های ریوی در شکل (۱۲) نشان داده شده است.
Inspiratory
Reserve
Volume
Total
Lung
Capacity
Inspiratory
capacity
Vital
Capacity
Tidal